Een lezing, een kritisch verslag, een discussie
Reactie op reactie
Redactie
Op 8 oktober jongstleden deed Rob Lubbersen verslag van een bijeenkomst die de afdeling Delft van de FNV organiseerde over het onderwerp Vakbond en fascisme. Inleider: Jacques Pauwels, historicus. Het was een kritisch verslag van een lezing die hij als mislukt beschouwde - solidariteit.nl: vakbond_en_fascisme.html.
Daarop volgde een commentaar van Pauwels waarop ons redactielid op zijn beurt reageerde. Hier volgen beide reacties.
Jacques Pauwels
Wanneer op een samenkomst over problemen, zoals de oorlog in Oekraïne, eens een andere klok mag luiden dan wat steeds weer van de mainstream media te horen of te lezen is en gevolgd wordt door een levendige discussie, inclusief kritische vragen, is dat volgens mij geen 'mislukking', maar een succes. En omgekeerd: zou het een succes geweest zijn, indien de spreker zoals een papegaai had herhaald of bevestigd wat iedereen sowieso steeds weer van onze politiekers en journalisten te horen krijgt?
En ook dit: speelt het (neo)nazisme in Oekraïne werkelijk geen noemenswaardige rol? Waarom prijkt dan één van de grote helden van het Oekraïense nazisme tijdens de Tweede Wereldoorlog, Stepan Bandera, op de postzegels van dat land? En waarom werden dan in Kiev en talloze andere steden monumenten opgericht ter ere van diezelfde man en andere Oekraïense nazi's en leden van de SS, inclusief beruchte oorlogsmisdadigers? En waarom bejubelde Zelenski dan vorige maand in het Canadese Parlement een Oekraïense oud SS'er, dus per definitie een oorlogsmisdadiger? Zelenski kan toch niet, zoals Trudeau en de Canadese parlementsleden, beweren dat hij van het verleden van die man niets afwist?
Asociale politiek
Het regime van Zelenski is officieel natuurlijk niet fascistisch, maar het gedraagt zich in vele opzichten zoals indertijd de regimes van Mussolini, Hitler, enzovoort. Dat waren aartsvijanden van de arbeidersbeweging die bijvoorbeeld de vakbonden ontbonden tot groot voordeel van de industriëlen en bankiers.
Niet toevallig heeft Zelenski vorig jaar op gelijkaardige manier wetgeving ingevoerd die de activiteiten van vakbonden en de rechten van arbeiders in Oekraïne drastisch beperkt. (Zie bv. More Attacks on Rights of Ukrainian Workers, www.solidaritycenter.org). Van die asociale politiek zijn de grootste en misschien zelfs de enige begunstigden de grote Westerse bedrijven en banken die eveneens dankzij Zelenski de rijkdommen van Oekraïne mogen plunderen.
Over dat thema dat voor vakbondsleden toch belangrijk is, wordt in de gangbare media zelden of nooit een woord gerept, maar in onze samenkomst kwam het wel degelijk te berde en werd er levendig over gediscuteerd. Ook in dit opzicht kan er dus van een succes gesproken worden, want het alternatief, onwetendheid, kan ertoe leiden dat ook in Nederland vroeg of laat een Zelenski aan de macht komt en de rechten van vakbonden en arbeiders drastisch gaat beperken.
Rob Lubbersen
Natuurlijk heeft Jacques Pauwels in zijn reactie op mijn artikel over "Vakbond en Fascisme" niet alleen maar ongelijk. Het fascisme vormt altijd een bedreiging voor de arbeidersbeweging. Soms meer, soms minder. In het verleden hebben fascistische regiems vakbonden bestreden, verboden of overgenomen. En ja, zowel in het verleden als het heden spelen fascisten in Oekraïne een rol. In de Tweede Wereldoorlog een grote en tegenwoordig een kleinere. Dat laatste wil Pauwels niet erkennen.
Dat Poetin in Rusland een schrikbewind voert, een buurland is binnengevallen en volstrekt geen rekening houdt met vrijheden en democratische rechten, dat komt bij Pauwels niet aan bod. In plaats daarvan moet aan de Russische laster over het nazisme in Oekraïne geloof worden gehecht. Pauwels hanteert daarbij een benaderingswijze die sterk lijkt op die van Poetin: suggestieve overdrijving.
Dat blijkt bijvoorbeeld waar hij stelt "Het regime van Zelensky is officieel natuurlijk niet fascistisch, maar het gedraagt zich in vele opzichten zoals indertijd de regimes van Mussolini, Hitler, enzovoort." De woorden waarmee Pauwels suggestief over de schreef gaat, heb ik gecursiveerd. Officieel niet, maar ondertussen. En zo legt hij dan toch een rechtstreeks verband met de "aartsvijanden van de arbeidersbeweging". In mijn artikel noemde ik dat dus: grote stappen gauw thuis.
Een loopje
Een loopje met de waarheid wordt door Pauwels ook niet geschuwd. Zo schrijft hij dat Zelensky in het Canadese Parlement een Oekraïense oud-SS'er heeft bejubeld. "Zelensky kan toch niet zoals Trudeau en de Canadese parlementsleden beweren dat hij van het verleden van die man niets afwist?"
Pauwels duidt hier op een bijeenkomst op 22 september 2023, waar Zelensky het Canadese parlement toesprak en waarna de parlementsleden op uitnodiging van voorzitter Anthony Rota een staande ovatie brachten aan de 98-jarige Yaroslav Hunka, waarvan later bleek dat hij een naar Canada gevluchte oud-SS'er is. In de Le Monde van 26 september wordt uit de doeken gedaan, hoe de zaak in elkaar steekt. Want op die dag is Rota afgetreden als voorzitter van het parlement, uit schaamte over de invitatie voor Hunka en die ovatie. Hij wist niet met wie hij te doen had en verklaarde dat hij niemand van tevoren had ingelicht over Hunka's aanwezigheid. Ook de Oekraïense delegatie niet. Ook Zelensky niet. Die jubel is een compleet verzinsel evenals de veronderstelde voorkennis van Zelensky.
Nog even iets over een ander bewijs voor de "noemenswaardige rol" van "het (neo-)nazisme in Oekraïne". De kwestie van de postzegel met het portret van Stepan Bandera, een fascistisch leider uit de Tweede Wereldoorlog. Die zegel is er. Bij de honderdste geboortedag van Bandera uitgebracht. In 2009. Tien jaar voordat Zelensky tot president werd gekozen. Die zegel heeft hij niet uit de roulatie genomen, In een interview heeft hij gezegd: "Bandera is een held voor sommige Oekraïners". Dat is geen sterk optreden en het toont dat er in Oekraïne nog altijd bewonderaars van extreem nationalisme en fascisme rondlopen, maar een noemenswaardige rol? Een petitie om een standbeeld voor Bandera op te richten is door Zelensky niet gehonoreerd.
In mijn artikel gaf ik ook aan dat het neofascistische Azov-bataljon, inmiddels vernietigd, nooit uit meer dan duizend manschappen heeft bestaan. En bij de verkiezingen van 2019 kreeg de fascistische alliantie slechts 1,8 procent van de stemmen en haalde daarmee geen enkele zetel in het 450 leden tellende parlement.
Door Zelensky en Oekraïne te belasteren met fascistische smetten, speelt Pauwels het spel van Poetin, die hij overigens nergens noemt, maar die heel wat meer met dat soort smetten in verband kan worden gebracht.
