jul 2003
Rondvraag en andere berichten
Dag van Alternatieven
Zaterdag 6 september 2003 is de Dag van Alternatieven. Hoe het niet moet, wordt omgezet in hoe het wel kan. Onder het motto Grenzen aan de markt - Naar een solidaire economie. Bij het ROC in Utrecht, van 10.00-18.30 uur.
Georganiseerd door XminY Solidariteitsfonds en het project Vóór de Verandering worden in een groot aantal workshops alternatieven besproken voor het neoliberale kapitalisme. Vele terreinen zullen aan bod komen. Sociale zekerheid, landbouw, regionale economie, internationale samenwerking, wonen, privatisering, enzovoort. Ook Solidariteit verzorgt een project: flexibiliteit - onder controle of onder curatele.
Opgeven: De Wittenstraat 43-45, 1052 AL Amsterdam. Telefoon: 020-6279661. E-mail: vdv@globalternatives.nl
[Teksten zijn te vinden op www.globalternatives.nl]
WAC, Israël, tegen intimidatie
Bij een bezoek, afgelopen mei, aan het arbeidsbureau aan de Koreshstraat in West Jeruzalem werden Asma Agbarieh en Michal Freedman van het Workers Advice Center (WAC) getroffen door de onmenselijke omstandigheden waarmee Palestijnse werkzoekenden te kampen hebben.
De wachtruimte met airconditioning is nagenoeg leeg, terwijl honderden mensen, sommigen oud of ziek, uren achtereen buiten in de zon staan te wachten, zonder toegang tot toilet of drinkwater. Andere arbeidsbureaus laten een heel ander beeld zien; mensen wachten binnen, kunnen gebruik maken van de nodige voorzieningen. Ook de wachttijd is aanzienlijk korter, minuten in plaats van uren.
De omstandigheden bij het arbeidsbureau aan de Koreshstraat worden nog verslechterd door de aanwezigheid van twee bewakers. Zij hebben de taak de mensen die aan de beurt zijn, binnen te laten, maar laten geen kans onbenut de lange rij wachtenden te provoceren.
Tijdens het tweede bezoek aan het arbeidsbureau waren Agbarieh en Freedman getuige van een incident met twee mensen die in de brandende zon tegen een hek leunden dat om een boom stond bij de ingang van het bureau. Eén van bewakers kwam op hen af en schreeuwde dat ze niet tegen het hek mochten hangen. Toen de twee daar tegenin brachten dat ze al zo lang in de zon stonden, antwoordde de bewaker dat zij iets moesten doen om voor geld van de staat in aanmerking te komen. "Ik sta ook in de zon", zei hij, "en ik klaag niet. Dus hou op, ga recht staan, anders laat ik jullie niet binnen." De twee hielden hun mond uit angst niet aan de beurt te komen. In Israël zijn bomen belangrijker dan mensen.
Dit soort incidenten en de barre situatie bij het arbeidsbureau waren voor WAC reden om een petitie op te stellen. Tweehonderd werkzoekenden ondertekenden de petitie en de daarin opgenomen eisen. "Beëindiging van de vernederende behandeling; het recht om in de hal te wachten in plaats van op straat; voorrang voor zieken; stopzetting van het beleid dat weigert mensen als werkzoekenden te registreren; verwijzing van werkzoekenden naar reële banen."
De intimidatiecampagne tegen zo'n drieduizend Palestijnse werkzoekenden is begonnen bij het uitbreken van de Intifada in oktober 2000. Toen brandde het arbeidsbureau in Oost Jeruzalem uit. Bij wijze van collectieve straf verloren honderden Palestijnse werkzoekenden enkele maanden hun uitkering. Er werd een tijdelijke oplossing gevonden in het hoofdkantoor, maar de autoriteiten lieten de Palestijnen niet toe op deze centrale locatie. Er werd een speciaal bureau geopend voor Arabieren aan de Koreshstraat. Een bureau dat intimideert, vernedert en straft.
De autoriteiten hadden twee doelen voor ogen, toen zij besloten tot dit aparte arbeidsbureau voor Arabieren:
1. Hen dwingen de uitkering in het westelijke, Joodse deel van de stad te halen waar ze liever niet komen uit angst voor rechts extremistische Israëli.
2. Hen een 'speciale behandeling' geven, zoals vijandige dienstverlening, slechte omstandigheden en willekeurige intrekking van rechten.
Veel werkzoekenden zijn ervan overtuigd dat het uiteindelijke doel van deze intimidatie is de Palestijnen tot wanhoop drijven, zodat ze niet meer naar het arbeidsbureau komen en zo hun uitkering mislopen. Dit levert de staat een aanzienlijke besparing op.
WAC is een campagne begonnen voor de opening van een arbeidsbureau in Oost Jeruzalem en een normale dienstverlening. Na een bijeenkomst met vijftig werkzoekenden is een commissie gevormd en werd besloten tot een wacht voor het arbeidsbureau aan de Koreshstraat.
Voor meer informatie: http://www.workersadvicecenter.org
Niet voor god en vaderland
Theunis Stelling en Ron Blom hebben een boek geschreven dat in het najaar verschijnt. Zij behandelen daarin de opvattingen in de socialistische arbeidersbeweging over antimilitarisme en soldatenverzet.
Besproken wordt hoe tijdens de Eerste Wereldoorlog zowel sociaal-democraten en anarchisten als revolutionair socialisten onder de gemobiliseerde mannen actief waren. In het begin leidde dat tot mobilisatieclubs. De groepen die aan de SDAP verbonden waren, vormden in 1918 de Bond van Nederlandsche Dienstplichtigen. De revolutionaire clubs volgden het Russische voorbeeld en richtten soldatenraden op. Deze speelden in het toenmalige Nederlands Indië een rol bij een revolutiepoging.
In Nederland deed Troelstra in 1918 een poging de onrust onder de militairen te gebruiken voor een maatschappelijke omwenteling. Dat mislukte, maar Stelling en Blom onderzochten de mogelijkheid of de soldaten en hun organisaties voor een andere uitkomst hadden kunnen zorgen.
Na de oorlog bleven gedemobiliseerde soldaten zich roeren om een betere uitkering af te dwingen. Een deel bleef zich beijveren voor de omverwerping van het kapitalisme en vormde gewapende rode gardes.
Niet voor God en Niet voor het Vaderland. Linkse soldaten, matrozen en hun organisaties tijdens de mobilisatie van '14-'18. Omvang ongeveer 900 pagina's. Prijs: 35 tot 40 euro. Nu al te bestellen via ron@ronblom.demon.nl of 030-2801987.
Financiële steun voor dit project wordt gewaardeerd: giro 5961642, R.L. Blom Utrecht, onder vermelding 'steun project'.
Foto Chris Pennarts (94 kb)