nr. 78
apr 1997

welkom
edities
inhoud

Solidariteit

Redaktioneel

Vrije verkiezingen

In de amsterdamse Kinkerstraat staan aan de rand van de stoep grote, gladglanzende, blauwe ballonnen. Kinderen zie je wel eens aarzelen of ze er een knal tegen zullen geven; 's nachts zie je anderen dat wel eens doen. Dat doet pijn, want ze zijn van beton. De buitenkant ziet er anders uit dan wat ze werkelijk zijn. En glanzen doen ze overigens steeds minder. Filosofen spreken dan van het onderscheid tussen verschijningsvorm en wezen en raden ons aan de vorm te argwanen en op zoek te gaan naar de inhoud.

Laten we dat eens toepassen op wat er de laatste tijd aan de top van de vakbeweging gebeurt. We zouden de fuserende bonden kunnen nemen, want reken maar dat achter de penseelschetsen van alles aan de gang is. Gerèn om de stoelen, waarvan er eerst te weinig waren, maar opeens een paar vrijkomen. Hinderlijke inspraak die al betiteld is met 'overspraak'. Een voorspel om de macht binnen de FNV, dat verstoord wordt door samentrekkende bewegingen van AbvaKabo en AOb.

Maar de glans is er het meest vanaf aan de top van de FNV. Koppen vallen en verschijnen. De charme van Johan Stekelenburg wordt geroemd en de listen van Lodewijk de Waal breed uitgemeten. En dan krijgen wij nog alleen maar de buitenkant te zien. Hoewel. Ella Vogelaar geeft in Trouw van 28 maart jongstleden een blikje in het betonnen binnenwerk. Het aanstaande burgervaderschap van Stekelenburg was net uitgelekt: "Toen kwam dus heel scherp de vraag naar voren of ik vice-voorzitter wilde zijn onder De Waal. Ik vond het ontzettend confronterend. De Waal had duidelijk gesteld dat hij niet onder mij wilde werken, en nu de rollen omdraaiden vond hij het geen probleem als ik vice-voorzitter bleef. Dat wil er dus bij mij niet in. Ik heb toen aan de orde gesteld dat dat iets met de man/vrouw-relatie te maken heeft. In feite zegt hij 'Als ik de lakens uit mag delen heb ik met jou geen probleem, als jij de lakens uitdeelt wel'."

Vechtende machokultuur, noemt Ella dat terecht. Maar tegelijkertijd zegt ze: "(...) ik vind De Waal inhoudelijk een hele goeie bestuurder." Dus nog een burgervader of een direkteur of een sekretaris-generaal of zelfs minister-president?

De blauwe ballon van het federatiebestuur van de FNV ligt in gruzelementen. En het beton lijkt verrot en gescheurd. Wat moeten we nou met het zaakwaarnemerschap, de employability en de korting op het "Gouden collier met drie gouden hartjes van f 85,- vóór f 39,-"?

Gewoon je vakbondswerk blijven doen, op de werkvloer en diep onder in de bond. En eisen dat bestuurders gekozen worden. Een open verkiezing, met meerdere kandidaten die uitleggen welk inhoudelijk beleid ze voorstaan en hoe ze de demokratie willen herstellen. Schenk alle leden een komputer met een modem, open het debat en organiseer vrije verkiezingen. Laat de ballonnen rollen en vervang de betonrot.

Redaktie