De vakbond en de strijd voor ekonomische zelfstandigheid

Vrijwel direkt wordt in de groep het funktioneren van het blad Solidariteit aan de orde gesteld. Vrij algemeen vindt men de artikelen prima van inhoud maar de nummers zijn veelal te dik en de thema's niet aktueel genoeg. Direkt wordt beseft dat dat natuurlijk leidt tot het probleem van de menskracht. Zoekend naar een oplossing komen we tot de idee van een korrespondenten-net.

Daarmee kan dan ook meer inhoud worden gegeven aan het diskussiekarakter van het blad: nog al te vaak klinkt de mening van de redaktie als dè mening door, zonder vragen open te laten. Het blijkt dat het blad al vaak een funktie heeft voor plaatselijke vakbondsgroepen, ten aanzien van inhoudelijke informatie of illustraties voor plaatselijke geschriften. Daarom wordt gesuggereerd (aanvullend) kommentaar te leveren op belangrijke, maar meestal vage vakbondsnota's (vaste rubriek?).

De interviewvorm wordt algemeen als de beste aanpak ervaren, je kunt daarbij denken aan interviews met leden van aktieve vrouwengroepen (Utrecht, Nijmegen, Rotterdam), want tot nog toe besteedt het blad te weinig aandacht aan specifieke vrouwenproblemen in de vakbeweging. En daarin kan het best een stevige aanpak worden toegepast, want het lijkt er op dat er zo langzamerhand een nieuw taboe gaat ontstaan: 'flink aanpakken' wordt al gauw 'vrouwonvriendelijk' genoemd en is dus taboe.

Harde cijfers zijn informatief

De funktie van de officiële bondsorganen ten aanzien van vrouwen komt uitgebreid aan de orde, en ook hoe Solidariteit dan behulpzaam kan zijn om daarin goede akties te starten. Nog te veel vrouwen vinden vakbonden een mannenzaak en belemmeren zichzelf aktief te worden.

Natuurlijk bestaat er de FNV-vrouwenband, maar daarin zitten vooral de wat oudere PvdA-vrouwen. Maar er wordt ook gekonstateerd dat bijvoorbeeld Karin Adelmund prima op de hoogte is en een goed inzicht heeft in de problemen binnen de 'vrouwensektoren'. Misschien is een interview met Karin Adelmund wel een idee! Trouwens, ook aan nieuwe aktieve groepen zoals 'Leer Lubbers Tellen' moet aandacht worden geschonken. En heeft Solidariteit al een ruilabonnement met de 'Aktie Nu's brief' van het sekretariaat van de FNV voor vrouwelijke werknemers?

Vastgesteld wordt dat 'harde cijfers' erg nodig zijn, die werken heel goed, bijvoorbeeld: de werkloosheid onder vrouwen, wat voor soort banen hebben zij, hoe zit het met dubbele inkomens (luxe of nodig), in welke mate wordt thuiswerk verricht, etcetera. Het is heel goed dat er vakbondsbestuurders bij het blad worden betrokken (Henk Krul, Jaap van de Scheur, etcetera). Het argument om ze daarbij over de streep te trekken is 'je beste kader zit bij dat blad, dus daar kun je niet omheen'.

Misschien moet er een vaste rubriek voor vrouwen komen, maar gebruik in hemelsnaam geen vakbondsjargon.

Jaap van Splunter