Solidariteit op het internet (3) - vooruitblik

Meer dan een uithangbord

In nummer 117 hebben we teruggekeken op onze ervaringen met het internet. Op dit moment is onze webstek (website) een middel om in te spelen op de actualiteit, maar vooral ook een uithangbord voor de papieren Solidariteit. Dat gaat veranderen met de verdwijning van het blad. Wordt de webstek nu een uithangbord zonder winkel? Als voorbereiding op de lezersconferentie, een blik op de toekomst van de webstek.

Toen we oktober 1999 begonnen, lieten we Chris Bailey aan het woord (nummer 92). Volgens hem is een webstek een ongericht communicatiemiddel. Hij had daar een mooie beeldspraak voor. Hij vergeleek het met het in zee gooien van een fles met een briefje er in. Waar de boodschap terechtkomt, daar heb je niet zo heel veel greep op.

Actueel commentaar

Wij willen die greep wel hebben. Het probleem waar we dan voor staan, is in hoeverre het mogelijk is toch een band met de bezoeker op te bouwen. Om van de toevallige passant een lezer te maken. De oplossing lijkt ons om regelmatig, eigen, actuele artikelen op de webstek te zetten. Dat is de basis die minimaal nodig is. Het beeld dat we voor ogen hebben, is een website waar met stipte regelmaat, bijvoorbeeld iedere zondagochtend, de nieuwste column van één van de redacteuren verschijnt met een commentaar op de actualiteit. Met verticaal daarnaast twee balkjes. Het linkerbalkje biedt de mogelijkheid bijdragen van andere redacteuren te zien en het rechterbalkje geeft informatie over bijeenkomsten en andere activiteiten. Of net andersom. Voor ons zou dit de basis van de nieuwe webstek zijn. Minder is niet zo zinvol, omdat we dan niet meer worden dan die fles met die boodschap. Of we verzanden in het circuit van webstekken die eindeloos dezelfde informatie op het internet rondpompen. Iets waar het internet soms wel voor bedoeld lijkt en wat ook heel nuttig kan zijn, maar ons niet zo boeit.

Interactief

Wat we meer kunnen doen, hangt af van de menskracht om te schrijven en de website vorm te geven en te onderhouden. Ongeacht de verdere plannen, zullen we niet zo snel ons verleden, ons archief opgeven. In principe kunnen we de artikelen behouden die we nu al op de webstek hebben en langzamerhand de overige artikelen uit de papieren Solidariteit toevoegen. Het ligt dan wel voor de hand om vragen hierover te blijven beantwoorden. Onze indruk is dat op dit moment veel scholieren de webstek van Solidariteit bezoeken voor materiaal voor scripties. Voor hen en overigens ook voor een toenemend aantal volwassenen is een deel van ons materiaal gedateerd en onbegrijpelijk.

Een belangrijke aanvulling op de basis - zeg maar dat wekelijkse commentaar - zou het interactief maken van de website zijn. Om de lezer de mogelijkheid te geven op ons en op elkaar te reageren. Misschien blijkt straks wel dat dit niet alleen een aanvulling is, maar zelfs absoluut noodzakelijk om iets van een band met de lezer op te bouwen.

Als je rondkijkt op het internet lijkt het inbouwen van interactiviteit niet eenvoudig. En dat niet vanwege de techniek. Veel fora zijn vooral leeg. Blijkbaar moet actief geworven worden om bijdragen te krijgen. Mensen met kwaliteiten uitnodigen om een voorzet te geven, andere benaderen om een bijdrage te leveren, enzovoort. Daarnaast zijn er ook fora die gevuld zijn met een diarree van ingezonden stukjes. Ook alweer niet onze bedoeling. Hoe daar ergens tussenin uit te komen, daar horen we graag tips over.

Een andere aanvulling is de ondersteuning van activiteiten. Dat hebben we in het verleden altijd gedaan. Bijvoorbeeld de vakbondscafés, de lezersconferenties, de actie tegen Boonstra van Philips (16 miljoen aan opties incasseren en werknemers in Mexico verhinderen lid te worden van een vakbond), de havenpool en vakbondsleden tegen de oorlog.

Conclusie: ervaringen hebben ons geleerd dat we met niet te veel pretenties aan de slag moeten met internet. De webstek is een middel om met weinig inspanning velen te bereiken. Tegelijkertijd heeft te weinig pretentie ook geen zin. Zonder regelmatig iets nieuws en van voldoende kwaliteit te plaatsen, zal de webstek enkel een uithangbord van ons verleden zijn.

Jan Taat en Ailko van der Veen

We hopen op de lezersconferentie met jullie verder over de webstek te kunnen praten. Reacties op redactie@solidariteit.nl blijven welkom.