nr. 111 feb 2003 |
Solidariteit
WAC, Israël en het Europees Sociaal Forum in FlorenceTegen de oorlog van BushAan het Europees Sociaal Forum (ESF) van begin november vorig jaar in Florence namen ook deel Assaf Adiv van de Israëlische vakbond Workers Advice Center (WAC) en Dani Ben Simhon van de Steungroep Dienstweigeraars. In het blad Challenge (januari/februari 2003) gaven zij hun indrukken.Beiden zijn lid van de politieke partij Organization for Democratic Action die met de leuze "Nee tegen de bezetting, nee tegen de werkloosheid" aan de verkiezingen van 28 januari 2003 deelnamen. Anti-globaliseringDani: "De Italiaanse arbeidersbeweging heeft de laatste maanden duidelijk stelling genomen tegen de rechtse regering van Berlusconi. Met de anti-globaliseringsbeweging is het echter niet zo duidelijk waar het naar toe gaat. Wij staan links in Israël, zijn actief onder Arabieren en Joden. We zien het conflict in het Midden-Oosten als een onlosmakelijk deel van de mondiale situatie, dus willen we invloed hebben op de richting die deze beweging inslaat. Wij hadden sterke twijfels bij de tot nu toe georganiseerde conferenties als in Porto Allegre in Brazilië, omdat ze te vrijblijvend waren. Maar gezien de oorlogsplannen van Bush besloten we naar de conferentie in Florence te gaan en daar het anti-oorlogsplatform te ondersteunen. Ook in Israël hebben we ons uitgesproken tegen de oorlog, hetgeen daar erg impopulair is. Drie maanden geleden hebben we een petitie laten rondgaan van dienstweigeraars die opriepen een einde te maken aan de stappen tegen Irak." Assaf: "Het was fantastisch hoe in een land waar rechts zoveel invloed heeft, deze vloedgolf van mensen de straten van Florence overspoelde. Inspirerend om mee te maken dat de arbeiders van Fiat de demonstratie leidden met borden en spandoeken die niet alleen arbeiderseisen lieten zien, maar ook politieke standpunten. Dat sterkte ons in de overtuiging dat de arbeiders hun stem laten horen, niet alleen over lonen en arbeidsomstandigheden, maar over alle politieke kwesties die hun leven beïnvloeden." Geen politieke agendaAssaf: "Het Europees Sociaal Forum trok onder de leuze "Voor een ander Europa" een lange lijst van organisaties en vooraanstaande personen uit de Europese actiewereld. Als coördinator van WAC wilde ik ideeën en ervaringen uitwisselen met Europese vakbonden. In het afgelopen jaar heeft WAC een grote campagne gevoerd om Arabische arbeiders weer aan het werk te krijgen. Deze inspanningen zijn deel van een bredere trend onder de bonden om de kapitalistische aanval op onze sociale verworvenheden te pareren. We merkten dat bij de workshop met zo'n tweehonderd vertegenwoordigers van bonden, vooral uit Europa, maar ook uit Latijns Amerika en Azië. We hebben onze eerste contacten gelegd met de radicale Italiaanse bonden FION-CGIL die momenteel voorop loopt in de strijd van de Fiat arbeiders, en COBAS en met de Britse RMT die de strijd aangaat tegen de privatisering van de Britse spoorwegen." Dani: "Toch is het algemene beeld enigszins verdeeld. Aan de ene kant is het heel inspirerend zo veel activisten te zien, vooral jonge mensen die zich wijden aan politieke en sociale vraagstukken. Maar er is ook een gevoel van verspilde energie: een enorm aantal mensen en toch komt er geen sterk en scherp standpunt uit. De anti-globaliseringsbeweging was al actief vóór Seattle in 1999, maar tot nu toe is zij er niet in geslaagd een programma op te stellen als een alternatief voor het globale kapitalistische systeem. De meeste leden blijven onder de paraplu van de gevestigde sociaal-democratische partijen of non-gouvernementele organisaties. Hun activiteiten monden logischerwijs uit in een zeker protest, maar helaas zonder een uitgesproken politieke agenda, dat maakt het ESF tandeloos.' Assaf: "Onder modieuze termen als 'pluralisme' en 'individuele keuze' negeert het ESF de ervaringen van de laatste tweehonderd jaar met de politieke organisatie van de arbeidersklasse. Inclusief het historisch gezien meest belangrijke experiment, hoe problematisch ook, van de Sovjet Unie als arbeidersstaat. Het grote risico daarvan is dat burgerlijke opvattingen en partijen, goed georganiseerd, doorgaan met de bepaling van de politieke en economische agenda. Deze tegenstrijdigheid werd heel duidelijk in de massale deelname op de slotdag onder de slogan 'Nee tegen de oorlog van Bush'. Tijdens de debatten was deze oorlog één van de kernpunten in plaats van het centrale vraagstuk. Als je in het Midden-Oosten woont, ben je extra gevoelig voor de dreiging van Bush. De man die nog meer bloed wil laten vloeien om zijn programma te realiseren naar de wereldoverheersing door de VS. De anti-globaliseringsbeweging is het enige internationale lichaam dat we op dit moment hebben. Daarom moeten we het in de richting duwen van een campagne met twee speerpunten: tegen de oorlog en tegen het grootkapitaal." Vertaling en bewerking Marie-Louise Sanders Challenge: www.hanitzotz.com/challenge |