Commentaar nr. 53 - 29 oktober 2006
Proletarisch downloaden
Willem Dekker
Op woensdag 31 mei 2006 merkte ik samen met miljoenen anderen op het internet dat één van mijn favoriete sites was verdwenen, the Pirate Bay was off-line. De Zweedse politie had die dag met veel machtsvertoon een inval gedaan, de beheerders gearresteerd en de servers in beslag genomen. The Pirate Bay werd er van verdacht copyrights te schenden.
Lobbyorganisaties uit Hollywood hadden de piraten met steun van het Witte Huis de oorlog verklaard. Overal op het internet waren discussies en speculaties en er leefde één prangende vraag: komen ze nog terug?
Alvorens ik inga op de heroïsche wederopstanding van the Pirate Bay, eerst een beschrijving van deze internetsite. The Pirate Bay wordt iedere dag door zo'n één tot twee miljoen mensen bezocht. Deze bezoekers gebruiken de site voor het zogenaamde filesharing, het gratis uitwisselen van bestanden. Daarbij gaat het om grote bestanden zoals films, muziekcollecties, computerprogramma's en games. Achter 'filesharing' zit een technisch verhaal vol ingewikkelde termen, waaraan ik niet te veel aandacht zal schenken, want de praktijk van het downloaden is simpel, iedereen kan het.
Piraten bemiddelen
Op het eerste gezicht lijkt het of deze grote bestanden direct van the Pirate Bay gedownload kunnen worden. Maar dat is niet de rol van de piraten. The Pirate Bay indexeert slechts metadata die verwijzen naar deze bestanden en stelt ze beschikbaar. De piraten bezitten zelf dus geen kopie. Deze metadata worden door iemand die bijvoorbeeld een film wil delen in een bestand opgeslagen en ingeschreven bij the Pirate Bay. Dit zijn kleine bestanden, opvraagbaar met de zoekfunctie van the Pirate Bay. Vervolgens kunnen anderen dit bestand van de site halen en worden zo door the Pirate Bay in contact gebracht met de eigenaar van de volledige kopie. De eigenaar of 'seeder' begint hun nu bestanden te sturen. The Pirate Bay organiseert dit proces en zorgt ervoor dat iedereen die meedoet aan een ander stukje van de originele kopie begint. De stukjes die je binnenhaalt op je computer, deel je ook direct met de andere betrokkenen bij de download. Zodra je met anderen deelt ben je een 'peer', heb je het volledige bestand en deel je het nog steeds, dan ben je ook een 'seeder'. Hoe meer mensen met elkaar delen, hoe sneller het gaat.
Inval
Van alle films, muziekalbums en computerprogramma's die uitgewisseld worden via the Pirate Bay worden er ruim 150 duizend door copyrights beschermd. Toch zijn deze titels, gratis te downloaden, of beter gezegd, te delen. Hier komen de lobbyorganisaties van Hollywood in het spel. Naar schatting verloor de spektakelindustrie in 2005 achttien miljard dollar door illegale kopieën, waarvan zeven miljard door het internet. Er moest een voorbeeld gesteld worden en de Motion Pictures Association of America (MPAA) trok naar het Witte Huis. Van daaruit werd contact gelegd met de Zweedse justitie.
Wat the Pirate Bay doet, is echter onder de Zweedse wet niet illegaal. Bij de autoriteiten in Zweden was dit al bekend, maar ze werden onder druk gezet met mogelijke sancties door de Wereldhandelsorganisatie wanneer ze niet tegen het piratennest zouden optreden. En zo geschiedde de inval van 31 mei 2006. Dan Glickman van de MPAA kraaide direct victorie: "De acties van vandaag zijn een waarschuwing voor alle internetpiraten, er zijn geen veilige havens."
Wederopstanding
Maar Glickman zat er naast, zijn club had geen zaak. Drie dagen later was the Pirate Bay terug, met dubbele bezoekersaantallen, beter beveiligd dan ooit en veel media-aandacht. In de documentaire "Steal this Film!" (augustus 2006) komen de piraten zelf aan het woord. Rasmus Fleischer, kunstenaar en piraat, stelt dat een veroordeling nooit het doel is geweest van de inval en arrestaties, het ging puur om sabotage. Hollywood wil haar winsten beschermen en heeft op dit gebied een traditie, cassettebandjes en de videorecorder werden ook ooit als de doodsteek van de industrie afgeschilderd. Toen de industrie het niet kon voorkomen, paste ze zich aan. Door bijvoorbeeld videobanden te verkopen, creëerde de industrie zelfs nieuwe bronnen van inkomsten.
Copyrights
Het is de vraag of dat Hollywood met 'filesharing' ook lukt. De piraten voorspellen en propageren ondertussen sociale verandering en ageren tegen de copyrights. Volgens Fleischer zal deze sociale verandering bijvoorbeeld betekenen dat de belangrijkste bron van inkomsten voor muzikanten weer het optreden zal worden in tegenstelling tot de huidige cd's.
Ik noemde the Pirate Bay één van mijn favoriete sites, niet vanwege de gratis films, maar door de offensieve manier waarop zij het downloaden weet te politiseren. Twee miljoen mensen komen iedere dag samen bij the Pirate Bay en weigeren nog langer te betalen.
Volgens een Zweedse onderzoeker denkt de jeugd over copyrights zoals de oudere generatie denkt over het plukken van paddestoelen op andermans grond. Meer dan tien miljoen mensen maken gebruik van 'filesharing', het neerhalen van the Pirate Bay heeft die groep eerder vergroot dan verkleind.
|