Solidariteit - Commentaar 311 - 18 september 2016
FNV, het is tijd voor een totale en openbare afwijzing van de PVV
Hans Boot
Het is niet toevallig dat Rutte tegen Wilders geen "pleur op" zal zeggen. Wilders is hem te lief; zijn aanjager, scherpslijper en persoonlijke pispaal. Goed om te weten dat de twee samenhangen, een mooiprater en een schelle megafoon. Een dubbele waarschuwing dus. Ook voor de vakbeweging die beiden volgens de gemeenschappelijke VVD-inwijding verafschuwen. En dan is er het verse verkiezingsprogramma van de PVV. Alle 'leuke dingen' daarin - AOW naar 65 jaar, pensioenen indexeren en geen 'eigen risico' - rusten op schendingen van de grondwet.
Bij eerdere gelegenheden liet de PVV de FNV niet onberoerd. Zo blokkeerden in 2009 verontruste vakbondsleden een persoonlijke gesprek van de toenmalige voorzitter Jongerius met Wilders. In 2011 keerden de vakcentrales FNV, CNV en MHP zich tegen de afschaffing van de algemeen verbindend verklaring van de CAO die de PVV als achterhaald beschouwde. In 2014 namen de drie afstand van de 'minder Marokkanen' uitspraak van Wilders. Om dezelfde reden weigerde de FNV in 2015 de deelname van de PVV aan de demonstratie "Red de Zorg" in Amsterdam.
Geen nuance of relativering
Terechte vakbondskritiek, mede van belang om het deel van de PVV-aanhang dat vakbondslid is de les te lezen. Hun aanwezigheid negeren zou stom zijn en de gedachte dat deze vreemdelingenhaat wel zal overwaaien, is dat al helemaal. Formeel ingewikkeld, want lidmaatschap van een politieke partij dient geen beletsel te zijn voor het bondslidmaatschap en de PVV is een wettelijk erkende partij met ook nog eens een aanzienlijke electorale aanhang - in de peilingen regelmatig zelfs de grootste.
Maar deze feitelijkheden mogen geen afzwakking zijn van de bezwaren tegen de PVV. Weliswaar heeft de kritiek zich tot vandaag beperkt tot ergerlijke voorvallen, er zijn voldoende redenen voor een totale afwijzing van de partij, haar standpunten en optreden. Racisme en sociaaleconomische uitsluiting op grond van godsdienstige opvattingen en activiteiten staan namelijk haaks op de vrijheid van vakorganisatie.
Dat het altijd nog erger kan, toont het programma voor de verkiezingen in maart 2017 dat Wilders 25 augustus jongstleden op Facebook presenteerde. Schokkend en provocerend. Niet omdat het slechts een concept is, nauwelijks een A4tje omvat en afsluit met een luchtfietsende financiële paragraaf. Nee, de inhoud verdient een verwerping door de FNV zonder enige relativering of nuance. Een eervol afscheid voor het aftredende Ledenparlement en een strijdbaar geschenk aan zijn opvolger.
In de ziel getroffen
Om een paar 'beleidsmaatregelen' te noemen: alle moskeeën dicht, verbod op de koran, totale immigratiestop uit islamitische landen, preventief opsluiten van radicale moslims en "geen geld meer naar windmolens, ontwikkelingshulp, kunst, innovatie, omroep" met daarbij de dreigende toevoeging "enzovoort".
Behalve in strijd met de vrijheid van godsdienst en onderwijs die in de grondwet zijn vastgelegd, biedt dit schotschrift een vrijbrief voor een totale privatisering van de samenleving. Droogleggen van collectieve voorzieningen als milieuherstel, internationale solidariteit, impulsen voor baanbrekende en artistieke activiteiten, massacommunicatie ("enzovoort"), betekent vrijmaken voor de markt. Daar zouden deze 'producten' te betalen zijn door de "gewone Nederlanders" die, dankzij de lagere huren en inkomstenbelasting en de halvering van de motorrijtuigenbelasting, inmiddels over de vrijgekomen gelden zouden beschikken. Ideologie van het smerigste water, begroten en financieren zijn voor Wilders geen concrete activiteiten, ze staan los van de realiteit, zijn een slag in de lucht, een beeld. Dit type belangenbehartiging rechtvaardigt de PVV met de sloop van historische verworvenheden. Voorwaar een aanval op de ziel van de vakbeweging.
Werk aan de winkel
Dat laatste geldt ook voor het profijtelijk maken - economisering - van het anti islamisme. De PVV-plannen, variërend van de opheffing van de asielzoekerscentra tot de sluiting van de nationale grenzen voor islamitische immigranten, zijn voorwaarden om de voorgeschotelde materiële verbeteringen te financieren. Door Rutte schimpend 'linkse programmapunten' genoemd. In werkelijkheid gaat het om een uitruil die knalhard neerkomt op 'hun uitsluiting geeft ons werk, loon en pensioen'.
Juist omdat Wilders daarmee zijn aanhang tracht te behagen en uit te breiden, is met de ontmaskering van deze uitruil werk aan de winkel voor de vakbeweging, zeker in relatie met de slopende privatisering van voorheen collectieve belangen. Een brede campagne, om te beginnen als bijdrage aan de opinievorming binnen en buiten de eigen rijen op weg naar de verkiezingen. En in het algemeen als leidraad in de strijd tegen alle uitingen van sociale en economische ongelijkheid.
Daar tussendoor is het mooi meegenomen even te benadrukken dat Wilders' zorgen over de motorrijtuigenbelasting tekenend is voor zijn stomheid over 'Nederland als belastingparadijs'. Overigens niet de enige schande waarin hij Rutte getrouw volgt. De macht en het geld moeten blijven waar ze zijn. Met een hooghartig mededogen voor het 'kiezersvolk', voor de één de hardwerkende voor de ander de gewone Nederlander, is rijkdom een prijzenswaardige verdienste en vraagt armoede een dankbare volgzaamheid.
|