Solidariteit - Commentaar 298 - 20 maart 2016
Stagnatie Palestina/Nieuwe FNV
Wim Lankamp
De FNV Palestinawerkgroep ontstond bijna dertig jaar geleden uit een ledeninitiatief, kort voor de eerste intifada. Het was het tijdperk, waarin de FNV de vakbondsfederatie Cosatu (en ANC en SWAPO) met velen steunde in de anti-Apartheidsstrijd in het Zuid-Afrika van toen. Ook nu is daar volgens velen nog Apartheid, onder meer Cosatu en Zuid-Afrikaanse activisten strijden daartegen.1 Desmond Tutu noemt de situatie in Palestina/Israël ernstiger dan destijds in Zuid-Afrika! Het is dan ook om die simpele reden dat de FNV moet doorgaan op het pad dat ook internationaal allang is ingeslagen - en zonder aarzeling!
De werkgroep - een kern van zo'n vijftien leden en een tienvoudige aanhang - was de laatste tien jaar voornamelijk actief in AbvaKabo, en met succes. Met Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen als uitgangspunt, specifiek de 'D' van de BDS campagne - Boycot, Divestment, Sancties - dat wil zeggen: geen steun aan de Israëlische bezettingspolitiek. Het bleek en blijkt een effectieve vakbondspolitiek.
Successen
Mede door de werkgroep zijn de laatste jaren successen geboekt. De olijfboomcampagne is een sprekend voorbeeld, het behoud van de bomen betekent namelijk land en dus inkomen, pensioen en arbeidsomstandigheden. 2 Een groot succes en ander voorbeeld is de deelname, november 2012, van een AbvaKabo delegatie aan een wereldcongres van de internationale vakbondsfederatie van de 'publieke sector' (PSI) dat BDS acties tot officieel beleid promoveerde. Logisch eigenlijk, want natuurlijk is een vakbeweging tegen investeringen in de schending van mensenrechten! Het is tevens een voorbeeld van internationale samenwerking door solidariteitsgroepen van onderop, van Zuid Afrika tot Noorwegen, uitmondend in het besluit te desinvesteren - met AbvaKabo FNV.
De uitwerking volgde in de AbvaKabo conferentie "Vrede Palestina/Israël" in september 2013 en het veelbelovende bezoek aan Palestina, in 2014, van een tienkoppige FNV delegatie om afspraken te maken.3 Tot slot kwam ook in 2014 in Berlijn de International Trade Union Confederation (ITUC), 176 miljoen leden in 328 organisaties, opnieuw tot de veroordeling van de Israëlische bezetting van Palestina.4 Hoe lang nog? En hoeveel meer legitimiteit hebben wij nodig voor harde acties?
Verbazing
Het is dan ook met verbazing dat we geleidelijk bemerkten - naïef? - dat al bij de overgang van de AbvaKabo naar de FNV alle in gang gezette solidariteitsacties door het FNV-bestuur stop werden gezet. Koudwatervrees, het was 'te politiek'. Hoezo? Het is slechts gissen, want het wordt niet publiekelijk uitgesproken.
We hopen en verwachten dat het FNV-bestuur de dapperheid gaat opbrengen om met en voor de Palestijnen te strijden voor gelijkberechtiging! En met de Palestinawerkgroep die op dit moment zich slechts gedoogd voelt in de FNV.
Wereldcongres en conferentie AbvaKabo
De resoluties in het wereldcongres en die van AbvaKabo over 'divestment' liegen er niet om.5 Met name 'resolutie 49' legt een prima basis voor voortgaande acties, Samengevat:6
* steun aan de oproep voor "Palestinian statehood" van de Palestijnse vakbondsfederatie PGFTU en daarvoor lobbyen bij de nationale regeringen,
* oproep aan regeringen en internationale gemeenschap om een duurzame vrede in Israël en Palestina te bevorderen,
* meer druk op Israël om de bezetting te beëindigen en de Muur en nederzettingen te verwijderen - opzetten van desinvesteringscampagnes gericht op bedrijven die de bezetting en nederzettingen mede mogelijk maken - afdwingen en toepassen van het internationaal recht dat de export van producten uit de nederzettingen verbiedt,
* oproep aan lidstaten van de Europese Unie om de wetgeving toe te passen over de herkomstaanduiding van producten,
* betrekken van werknemers in de campagne tegen de deelname van bedrijven aan activiteiten die aan de illegale nederzettingen verbonden zijn,
* druk op de in Israël gevestigde bedrijven en de Israëlische regering om de conventies van de Internationale Arbeidsorganisatie over 'decent work for all' na te volgen.
Een jaar later besloot de conferentie van AbvaKabo "Vrede Palestina/Israël" tot onder meer de volgende aanbevelingen: FNV, ga desinvesteren - ontmoedig bedrijven (de leden betrekkend) om handel te drijven met en te investeren in de nederzettingen of bezetting en deel te nemen aan de bouw van de Muur - versterk de banden met de Palestijnse vakbeweging.7
FNV-delegatie in Palestina en Israël
Ook het bezoek van de FNV delegatie, 2014, onder leiding van Ton Heerts en Corrie van Brenk, leidde tot een serie beleidsaanbevelingen (terug te vinden bij noot 3). Hier de belangrijkste:
1. actualiseren FNV beleid, specifieke aandacht voor ondersteuning van Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen in relatie tot de Israëlische bezetting, de nederzettingen en de Muur in Palestijns gebied - ook als dit terugtrekking van investeringen of verbreking van economische relaties betekent,
2. bestendigen relatie met de PGFTU - waar mogelijk, bij voorkeur samen met de ITUC - steun aan een verdere ontwikkeling van de Palestijnse vakcentrale - de opbouw van sociale zekerheid kan hierbij aangrijpingspunten geven,
3. voorbereiden van plannen door leden in de watersector tot contacten met onafhankelijke Palestijnse sectorvakbonden - idem door FNV sectoren als de zorg - onderzoeken hoe pensioenfondsen kunnen bijdragen aan investeringen in de Palestijnse economie.
Doorzetten!
Deze consistente lijn van solidariteit op nationaal en internationaal niveau vraagt om voortzetting, ook door de Nieuwe FNV. Een dringende vraag van de al bijna zeventig jaar geteisterde Palestijnen, waaraan de FNV niet voorbij mag gaan! De FNV mag hiervoor niet langer doof zijn!
|