Solidariteit - commentaar 264 - 30 november 2014
Hoop - genoeg te doen
Ab de Wildt
Het zal de tijd van het jaar zijn, maar mijn hart klopt vol verwachting. Er staan de FNV en PvdA grote gebeurtenissen te wachten. Het 'herstelcongres' van FNV Bondgenoten koos afgelopen woensdag (26 november 2014) voor de veel besproken ongedeelde vakbond. En als het aan minister Asscher ligt, komt er in de PvdA een grote schoonmaak.
Kort voor het congres liet de voorzitter van de FNV, Heerts, grote tanden zien over de ontduiking van de cao en de rechtse wind in Nederland: "Er is een miljardenroof gaande. Grote ondernemingen zoals Albert Heijn, Shell en AkzoNobel maken zich schuldig aan deze praktijken." (de Telegraaf, 22 november 2014) Een paar dagen daarvoor legde Asscher het verband tussen het vertrek van twee leden uit de fractie van de PvdA in de Tweede Kamer en het behoud van het sociaaldemocratische gedachtegoed.
Strijdlust
Eerst maar de vakbeweging. Met mij willen ook anderen dat ze zich harder opstelt om de belangen van de werknemers te behartigen. Dat laat tenminste een onderzoek zien, december 2013, door het LISS Panel, Langlopende Internet Studies voor de Sociale Wetenschappen1.)
Een mooie opdracht aan de FNV nieuwe stijl die volgens Heerts, na de goede afloop bij FNV Bondgenoten, staat te trappelen om in actie te komen. "Niets bij de FNV komt tot stand zonder strijd. Of het nu over de cao-tafel gaat, of over een fusie. Maar ik ben blij dat we nu keihard aan de slag kunnen om nog sterker ten tonele te verschijnen, als we de degens kruisen met werkgevers die werkenden uitbuiten of een kabinet dat maar door bezuinigt." Hij blaakt van de strijdlust, maar zal ook ten strijde moeten trekken tegen zijn eigen partij die immers meedoet aan alle bezuinigingen. Hoe zal dit dilemma eindigen, zeker tegen de achtergrond dat de PvdA twee coryfeeën als verkenner en kwartiermaker leverde om de FNV uit de binnenbrand te helpen?
Gedachtegoed
Vrijheid, democratie, rechtvaardigheid, gelijkheid, solidariteit, verheffing en scheiding van staat en kerk. Om maar eens de idealen van de sociaaldemocratie in herinnering te brengen. De PvdA heeft niet het alleenrecht op dit gedachtegoed, bovendien vult ze het aan met het streven naar gelijke kansen, spreiding van macht en inkomens en een duurzame ontwikkeling. Verder is de partij voor internationale solidariteit en een democratisch en sterk Europa.
Terwijl Kok ooit als minister-president, na zijn voorzitterschap van de FNV, de ideologische veren van de PvdA afschudde ("een bevrijding"), benadrukte Asscher onlangs dat het sociaaldemocratische gedachtegoed bij de PvdA hoort. Ook in de werving voor parlementariërs, wethouders en andere vertegenwoordigers geldt het, kandidaten moeten de sociaaldemocratische waarden onderschrijven. Doen zij dat niet voor de volle honderd procent, zoals de twee met enthousiasme binnengehaalde parlementariërs 'met een Turkse achtergrond', mogen ze de partij niet meer vertegenwoordigen. Hoe rijmt dat overigens met de jaarlijkse cursus, gericht op "de waardeontwikkeling in de sociaaldemocratische beweging", die als 'Banning leergang' de naam draagt van één van de oprichters van de PvdA? Het partijkader wordt namelijk geacht eraan deel te nemen. En hoe zullen toppers als Bos, Kok en bijvoorbeeld Vermeend deze screeningstest hebben doorstaan?
Ongetwijfeld zijn in de loop der jaren binnen de partij veel meer wrijvingen ontstaan over de handhaving van de sociaaldemocratische waarden. Dus een einde aan de dikbetaalde, "duivelse dilemma's" waarmee Kok zo worstelde. Arbeiders moeten in een achturige werkdag zoveel verdienen dat ze rond kunnen komen. Dus … geen moestuinsocialisme meer en wel loonsverhogingen aan de onderkant. Alleen nog maar openbaar onderwijs, dus … geen overheidssubsidies meer voor op een godsdienst gebaseerde scholen. Alle denkbare aandacht aan Nederland als rechtsstaat, dus …, waarin iedereen kan wonen en leven. Een consequente verdediging van de vrijheid van het individu, dus ... elk verlies van privacy afremmen.
Werk genoeg om in opdracht van de partijleiding uit de burelen de straat op te gaan en al folderend het sociaaldemocratisch gedachtegoed in woord en daad uit te dragen.
Een droom
Wanneer hooggeplaatste functionarissen van de PvdA hun uitspraken serieus nemen, kan de jacht op nieuwe stemmers van start gaan, samen met de zoektocht naar nieuwe leden voor de vakbeweging. Is dat een droom? Zijn de verwachtingen te hoog gespannen? Of gaan we echt binnenkort beleven dat alle PvdA-leden hand in hand gaan met de ongedeelde FNV'ers om tegen alle liberale ontwikkelingen in, de samenleving te bevechten waarin het voor allen een genot is om te leven? Als dit de toekomst is, doe ik graag mee. Vol verwachting klopt mijn hart.
|