Commentaar nr. 12, 3 april 2005
Zelfbeschikking
Ailko van der Veen
Terry Schiavo zal in ieder geval de geschiedenis ingaan als dé burger, waarvoor de president van de Verenigde Staten, George W. Bush, zijn vakantie opofferde. Na een juridische strijd van zeven jaar was het Michael Schiavo, haar echtgenoot en wettelijk gezien haar voogd, gelukt van de rechter toestemming te krijgen de behandeling van Terry te laten stoppen.
Nadat Michael acht jaar tevergeefs geprobeerd had Terry beter te laten worden, volgde hij daarna haar wil. Vóór de hartaanval die haar vijftien jaar geleden in een vegeterende toestand bracht, had zij gezegd nooit als een plant te willen leven. Haar ouders bestreden dat, Terry - als christen - zou zoiets nooit gezegd kunnen hebben.
De Republikeinen grepen deze tragedie aan om te laten zien hoe dierbaar het leven hun déze keer wel was. Via het Congres, de Amerikaanse volksvertegenwoordiging, namen ze een speciale wet aan. Deze maakte het de ouders van Terry mogelijk de kwestie aan een federale rechter voor te leggen op het moment dat alle juridische mogelijkheden binnen de staat Florida uitgeput waren. Het was voor de ondertekening van deze wet dat Bush zijn vakantie onderbrak. Zoals de Republikeinen verklaarden: "om de menselijke waardigheid en de cultuur van het leven te verdedigen".
In dezelfde tijd van deze tragedie circuleerde onder de Republikeinse volksvertegenwoordigers een document, waarin werd uiteengezet dat de zaak van Terry Schiavo een geweldig politiek onderwerp was om christelijke conservatieven nog dichter tegen de Republikeinse partij aan te trekken. In 2006 komen er weer parlementsverkiezingen en dan zou die omvangrijke bevolkingsgroep voor de Republikeinen wel weer eens nodig kunnen zijn. Dat was immers overduidelijk gebleken bij de herverkiezing van Bush.
Zou echter de heiligheid van het leven de enige reden geweest zijn, dan had de president ook vijf dagen eerder van vakantie terug kunnen keren. Op 16 maart 2005 werd de beademing gestopt van Sun Hudson, een baby van vijf maanden, die vrijwel direct daarna overleed. Zijn moeder Wanda was uitdrukkelijk tegen de beëindiging van de behandeling. Zij had vergelijkbare argumenten als de ouders van Terry: de baby zou op haar reageren. Maar binnen de wetgeving van Texas kon zij daar niet meer over beslissen, omdat in een dergelijke situatie de mening van de artsen doorslaggevend is.
Hiervoor kwam Bush dus niet terug en dat is cynisch genoeg goed voorstelbaar. Van deze zwarte baby viel weinig politiek garen te spinnen. Sun Hudson kwam niet uit een keurig blank middle class milieu zoals Terry Schiavo. Moeder Wanda was zo arm dat ze het leven van de baby slechts vier weken met juridische middelen heeft kunnen verlengen en het lukte haar niet binnen de tien dagen die de wet hiervoor stelt een ander ziekenhuis voor het kind te vinden. Misschien lag het nog simpeler, de 'Futile Care' wet die in Texas een dergelijke gang van zaken legaal maakt, was getekend door George W. Bush, toen hij nog Gouverneur van Texas was.
Misschien is het wel de eigen en vrije keuze van mensen die George W. Bush zo tegenstaat. Vooral de onafhankelijke keuze door het klootjesvolk. Zo bestrijden de Republikeinen te vuur en te zwaard iedere internationale organisatie die van abortus een vrije beslissing wil maken. En dan te weten dat onder vader Bush honderden miljoenen dollars vrij gemaakt zijn voor de sterilisatie van mannen en vrouwen in de 'Derde Wereld'. Bovendien werden eerder, na de Tweede Wereldoorlog, in de strijd voor de verbetering van 'het ras' zo'n 60.000 Amerikanen gesteriliseerd. Epileptici en andere 'zwakke' broeders en zusters, maar zonder uitzondering te arm om over hun leven te mogen beschikken.
|