Reactie op Commentaar 321, 5 februari 2017, van Klaas Stutje

Een gemiste kans

Marten Buschman

Toch wel teleurgesteld in de reactie van Klaas Stutje in zijn commentaar "Veroordeling als veroordeling op zijn plaats is" waarin hij kritiek leverde op mijn eerdere commentaar "Minder eendimensionale, koloniale veroordeling" (22 januari 2017).

Hij 'stromant' behoorlijk. Ik vind namelijk wel dat ontsporingen, excessen of structureel geweld erkend of structureler dan tot heden onderzocht moeten worden. De andere kant van het geweld in de Bersiapperiode laat Stutje buiten beschouwing, zowel in zijn oorspronkelijke stuk als in zijn reactie. Vreemd hoor.

Argumenten

Ook vreemd is dat hij denkt dat ik me alleen op de positieve kanten van onze samenleving - erkent Stutje wel die positieve kanten? - richt. Dat is dus niet zo. Een gemiste kans dus.
Dat de filosofen van de Verlichting ook een zwarte kant kenden, is natuurlijk niet zo gek. Ze waren immers kinderen van hun tijd. Het bijzondere van Kant zat hem in zijn filosofie. Zijn Kants ideeën ineens niet meer geldig? Is de Kant-Laplace theorie ook onzin geworden? Omdat Kant iets negatiefs over negers gezegd heeft? Vreemd hoor. En bovendien: modern onderzoek heeft juist de waarde van Kants theorieën aangetoond.

Ja, Van Kol was behoorlijk in zijn wiek geschoten in 1907, toen hij na voorstellen op drie congressen ineens - volgens hem dan - met heel andere ideeën geconfronteerd werd. Het revolutionaire van Van Kol was er niet meer in 1907, maar wel een decennium eerder met zijn Land en Volk van Java. Maar ook in dat boek zie je veel patriarchale en blanke superioriteit terug. Dat maakt dat boek zo intrigerend: oude en nieuwe ideeën strijden om voorrang.
Dat voor Stutje een argument is of je wel of niet op een gemengde school hebt gezeten, stelt mij zeer teleur. Het gaat toch niet om standpunten, maar wel om argumenten?